Եթե ռազմական սպառազինությունը խնդիրներ է լուծում տեղում, ապա տեղեկատվական և կենսաբանական զենքերը խնդիրներ են լուծում բազմամակարդակ հարթության վրա։ Սրանք ազդում են ոչ միայն և ոչ այնքան նույն պահին, որքան իրենց ազդեցությունը թողնում են երկարաժամկետ հեռանկարում` քայքայելով տվյալ հասարակության, սոցիալական խավի, հասարակական որևէ շերտի դիմադրողունակությունը և դարձնելով խոցելի ու անօգնական արտաքին մարտահրավերների առաջ։
Այսօր Հայաստանում ովքե՞ր են ստեղծում «տեղեկատվական հոսքեր», ինչի՞ն են ուղղված այդ տեղեկատվական հոսքերը, ի՞նչ դրական կամ բացասական էմոցիաներ են առաջացնում հասարակության մեջ, ի վերջո, ի՞նչ աստիճանի ներքին լարվածություն և պառակտում է առաջանում հասարակության մեջ։
Ահա այս հարցերի իրական պատասխաններն են, որոնք կարող են ուղղորդել, թե ինչպես պետք է պաշտպանվել այսպիսի տեղեկատվական հարձակումներից։ Հակառակ դեպքում, հասարակության տարբեր խմբեր ակամայից վերածվում են այս տեղեկատվական ռումբերի բռնկիչը (запал)։
Իսկ ինչո՞ւ են հենց հիմա Հայաստանում սկսվել տեղեկատվական գրոհներ։
Պատճառը կարող է լինել այն, որ այժմ որոշ ուժերի առավել անհրաժեշտ է բարոյական և այլ հարթության վրա պառակտել հասարակայնությանն առաջիկա ինչ-ինչ իրադարձությունների համար, որոնք պետք է չարժանանան դիմադրության։
Ես վստահ եմ, որ առաջիկայում մեզ սպասում են ծանր օրեր, և վստահ եմ, որ մեր թշնամիները հիմա ամեն ինչ անելու են, որպեսզի Հայաստանում մեռնի դիմադրության ցանկացած օջախ։
Արա Պողոսյան